Ondertussen zitten we aan meer dan 200 dagen zonder regering. Het record ‘langste regeringsonderhandeling ooit’(in West-Europa), kan België alvast achter zijn naam schrijven. Daarnaast worden we geconfronteerd met één van de zwaarste financiële crisissen allertijde.
In Max Webers werk ‘Politik als beruf’, maakt hij op het eerste zicht een streng onderscheid tussen verantwoordelijkheidsethiek en een overtuigingsethiek. Verantwoordelijkheidsethiek duidt op het realisme van politici die rekening houden met de logica van de macht en hun handen durven vuilmaken wanneer de situatie dit verlangt. Overtuigingsethiek wordt soms omschreven als het 'naïeve idealisme' van diegenen die zich laten leiden door hun trouw aan levensbeschouwelijke idealen. Het onderscheid tussen verantwoordelijkheidsethiek en overtuigingsethiek vindt in onze geseculariseerde samenleving zijn basis terug onder de scheiding van kerk en staat.
Doch, volgens J. Verstraeten, professor religie, zingeving, levensbeschouwing aan de KU Leuven verdient het werk van Weber een tweede lezing. Daarbij ontdekken we dat hij de tegenstelling tracht op te lossen, door overtuigingsethiek en verantwoordelijkheidsethiek te zien als complementen. De politicus moet rekening houden met de gevolgen van het al dan niet gebruiken van bepaalde machtsmiddelen. Dit vermogen moet worden aangevuld met het heldere inzcht en de politieke passie.
Ik kan niet ontkennen dat ik Bart De Wever een intelligente politicus vindt maar macht mag geen doel op zich vormen, noch mag het bedrijven van politiek een vrijblijvend, frivool intellectueel spel vormen. Vooral met dit laatste heb ik het wat moeilijk, met betrekking tot de tactieken van Bart De Wever. Ja, deelregeringen moeten zo veel mogelijk verantwoordelijk zijn voor eigen financiën. Ja, een staatshervorming is nodig. Neen, tegen een splitsing van Belgie. Maar alstublieft, Bart De Wever, speel geen politieke spelletjes door in 'Der Spiegel' België een ziek land te noemen. Partijen in Vlaanderen en Wallonië, hou het been niet té lang stijf want het is alleen de burger die eronder lijdt. Voor we het weten krijgt de financiële markt weer de poepers en moet België noodhulp vragen aan de EU of het IMF. Onze toekomst is geen tactisch spel!
* Voor deze bijdrage heb ik me gebaseerd op de cursus 'Religie, zingeving, levensbeschouwing' door J. Verstraeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten