"So many people live within unhappy circumstances and yet will not take the initiative to change their situation because they are conditioned to a life of security, conformity, and conservatism, all of which may appear to give one peace of mind, but in reality nothing is more dangerous to the adventurous spirit within a man than a secure future. The very basic core of a man's living spirit is his passion for adventure. The joy of life comes from our encounters with new experiences, and hence there is no greater joy than to have an endlessly changing horizon, for each day to have a new and different sun."
— Chris McCandless


Om weer te beginnen met een sterke quote.. De laatste tijd zie ik zoveel mensen om mij heen die vastzitten in een situatie die hen zekerheid biedt, maar hen niet gelukkig maakt. Net zoals verbande toast. Wat doe je dan? Eet je dan die toast? Want je hebt toch de moeite gedaan om hem te bereiden. Of denk je, dit is niet lekker, de vuilbak ermee?! 

Voor mij lijkt die zekerheid op geld, op 'iemand hebben, want we worden toch wel oud' niet voldoende. 'I wanna be out there! INTO THE WILD!'

Waarom ik hier weg moet..

•          Omdat ik me erger aan het feit dat België nog altijd geen regering heeft en het kan me eigenlijk geen reet meer schelen, waaraan ik me dan ook weeral erger want wat is er erger dan onverschilligheid?
•           Omdat ik me erger aan mensen die voor alle kleine dingen die ze hebben gedaan appreciatie nodig hebben en niet iets ‘voor niets kunnen doen’. Of gewoon omdat ze het graag doen..
•           Omdat er een gebrek heerst aan verdraagzaamheid en loyaliteit.
•           Omdat er oude mensen sterven en 4 dagen dood in hun bed liggen omdat er niemand naar hen omkijkt.
•           Omdat, wat we ook goed proberen te doen, nooit goed genoeg is en maar een druppel in de grote rivier.
•           Omdat mensen beweren dat ze zich willen inzetten voor een goede zaak maar zich uiteindelijk alleen inspannen als het hunzelf uitkomt. ‘Als IK maar plezier heb’.
•           En omdat ik geen haar beter ben dan al degenen waaraan ik me erger.. 

Omdat ik het zelf niet beter kan uitdrukken..

'Who's afraid op Virginia Woolf?', een opiniestuk in De Standaard omvat een ode aan de zopas overleden Elizabeth Tailor:

'Zoveel jaren later, bij de dood van de actrice, is er het besef dat je nog altijd naar hetzelfde op zoek bent. Naar boek, film, toneel, schilderij, muziek, artikel. Eén versregel die je inzicht geeft in de menselijke natuur. Een glimp van wat ons aan elkaar bindt en van elkaar vervreemdt.' (http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=CQ3819NS&subsection=55) 

De ronde

De ronde van Vlaanderen. Eigenlijk ben ik geen sportfanaat, verre van, doch durf ik wel eens te zondigen 'aan de koers'. En de ronde vandaag was zeker de moeite waard. Op 30km van de eindmeet denk je dat de koers gereden is. Hop, televisie uit, over naar de orde van de dag. Maar neen, de renners die we beschouwden als de verliezers vandaag, kregen opeens nieuwe kansen. Hoe de wedstrijd verandert, kilometer na kilometer. Hoe Cancellara vorig jaar Tom Boonen volledig 'uit het wiel rijdt' en dit jaar vlot werd ingehaald op de muur door de volggroep. Hoe er weer leven is wanneer alles verloren lijkt. En hoe grote meneren zoals Cancellara toch ook maar mens zijn, gokken, verkeerd gokken en er net naast grijpen. Hoe Nick Nuyens eindelijk een zege krijgt die hij verdient. Da's de schoonheid van de sport. (en dan negeer ik stilletjes en gewenst onbewust alle 'pillekes-politiek').