Ik was er volledig klaar voor.
Ik was al langer aan het wachten. Ik was mentaal voorbereid.
De eerste groene verse grassprieten zijn niet aan mijn wellustig, of moet ik welkijkend zeggen, oog ontsprongen. Enfin. Ik had de nodige attributen aangeschaft.
De zonnebril. Het zomerkleedje met bloemen. Ergens opgeborgen, wachtend op de zon.
Gisteren was het dan zo ver. Hup, spullen gepakt uit dat donker hoekje in mijn kast en de lente begroet.
Het is zover, ze is er. Teken van nieuw leven! Vandaag in volle blijdschap mijn zomerkleren terug aangetrokken.
Thuisgekomen met een flinke douche van meneer Regen.
Ne optimist, dat ben ik wel! Yes!